زهر یک عنکبوت، قاتل سلول‌های سرطانی پوست است
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۷۰۵۹۷
کشف پپتیدهای مهم در زهر حیوانات کشنده، همیشه امکانپذیر نیست اما کشف آنها در حیواناتی مانند عقرب، مار و عنکبوت‌ها می‌تواند دانشمندان را قادر سازد تا داروهای جدیدی توسعه دهند. آفتاب‌‌نیوز : اکنون گروهی از پژوهشگران در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند که زهر یک عنکبوت استرالیایی به نام" Atracidae" می‌تواند قاتل قوی سلول‌های "ملانوما"(melanoma) باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش گیزمگ، ملانوما به تومور با منشاء سلول‌های ملانین‌دار گویند. این تومور بدخیم اصولا یک تومور پوستی است. این نوع سرطان به سرعت می‌تواند در بدن گسترش پیدا کند.
این تحقیق توسط دانشمندان موسسه تحقیقاتی "QIMR Berghofer" و "دانشگاه کوئینزلند"(University of Queensland) استرالیا انجام شده است.
دانشمندان طی این مطالعه با الهام از پپتیدهای موجود در یک عنکبوت برزیلی به نام "Acanthoscurria gomesiana" دریافتند که پپتیدهای برخی عنکبوت‌ها می‌تواند در درمان بعضی بیماری‌ها موثر باشد.
پپتید عنکبوت برزیلی "Gomesin" نام دارد و دارای خواص ضد سرطانی است و از آنجا که سم عنکبوت استرالیایی مذکور نیز حاوی یک پپتید با ماده شیمیایی مشابه است بنابراین دانشمندان تصمیم گرفتند تا طی این مطالعه، آن را مورد بررسی قرار دهند.
"پـپتید "(peptide)، بسپار یا پلیمرهای کوچکی هستند که از به هم پیوستن اسیدهای آمینه با ترتیب مشخصی و با پیوند پپتیدی تشکیل شده‌اند.
دکتر "ماریا ایکونوموپولو"(Maria Ikonomopoulou) پژوهشگر ارشد این مطالعه در این باره گفت: ما طی آزمایشات دریافتیم که پپتید عنکبوت استرالیایی در کشتن و جلوگیری از گسترش سلول‌های ملانوما بسیار موثر است. علاوه بر این، پپتید این عنکبوت استرالیایی تاثیر مخربی بر روی سلول‌های سالم پوست نیز ندارد. هنگامی که ما پپتید عنکبوت استرالیایی را در سلول‌های ملانوما انسان آزمایش کردیم، این پپتیدها موفق به کشتن اکثریت آن سلول‌ها شدند. همچنین طی آزمایشات در موشها نیز دریافتیم که این پپتید روند رشد سلول‌های ملانوما در آنها را نیز کاهش داده است.
نکته جالب توجه این است که پپتید مذکور بر روی بیماری خاص "شیطان تاسمانی"(Tasmanian devil) نیز اثرات مثبتی دارد. شیطان تاسمانی پستانداری کیسه‌دار است که در جنگل‌های تاسمانی زندگی می‌کند. در گذشته این جانور در سراسر خاک استرالیا و تاسمانی یافت می‌شد، اما با ورود انسان‌ها نسل آن در استرالیا منقرض شد و واپسین نمونه‌های این جانور در نزدیک ۵۰۰ سال پیش از میان رفتند و تاسمانی، که جزیره‌ای بسیار کوچکتر از استرالیا واقع در جنوب شرقی آن است، تنها منطقه‌ای شد که آنها در آن به بقا ادامه دادند.
شیطان تاسمانی با بدنی به اندازه یک سگ کوچک و وزنی کمتر از ۱۰ کیلوگرم بزرگترین کیسه‌دار گوشت‌خوار در جهان به‌شمار می‌رود که تا ۹۰ سانتیمتر رشد می‌کند. این گوشتخواران اغلب به بیماری "تومور صورتی شیطان تاسمانی یا سرطان تاسمانی"(DFTD) مبتلا شده و از بین می‌روند. تومور صورتی شیطان تاسمانی گونه‌ای سرطان واگیردار و منتقل شونده است.
نخستین نمونه‌های این بیماری در سال ۱۹۹۶ در تاسمانی‌ها دیده شدند. با گذشت سال‌ها، این بیماری تعداد بسیاری از شیطان‌ها را نابود کرده است و باعث کاهش شدید در جمعیت آنها شده است. نشانه‌های DFTD با پدید آمدن خراش‌هایی به دور دهان پیدا می‌شوند و به زودی تبدیل به تومورهای سرطانی می‌شوند که همه صورت را می‌پوشانند و به دیگر نقاط بدن نیز دست‌درازی می‌کنند. رشد تومور در تغذیه جانور ایجاد مشکل می‌کند و در پایان باعث مرگش می‌شود. منشا تومورهای صورتی در "یاخته‌های شوان" است و پژوهشگران در تلاشند تا نه تنها با گسترش آن در میان جمعیت‌های محلی شیطان مقابله کنند، بلکه راهی برای درمانش بیابند.
طی این مطالعه دانشمندان سلول‌های تومورهای صورتی شیطان‌های تاسمانی را استخراج کرده و سپس آزمایش کردند تا دریابند چگونه این پپتید موفق به از بین بردن آنها شده است. همانطور که این پپتید در کشتن سلول‌های ملانوما عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت، در از بین بردن تومورهای صورتی شیطان تاسمانی نیز عملکرد منحصر به فردی داشت.
در گام بعدی آزمایشات دانشمندان تصمیم گرفتند تا متوجه شوند آیا با ایجاد تغییراتی در ترکیب شیمیایی این پپتید می‌توانند آن را قوی‌تر سازند یا خیر.
ایکونوموپولو در انتها گفت: هنگامیکه ما دو اسید آمینه خاص را در زنجیره پپتیدی تغییر دادیم، عملکرد این ترکیب در تخریب سلول‌های "تومورهای صورتی شیطان تاسمانی" بهتر نیز شد. با وجود اینکه تحقیق ما هنوز در مراحل اولیه است اما نتایج بسیار امیدوار کننده داشته است. ما امیدواریم که بتوانیم در آینده توسط این ترکیب یک درمان نوین برای بیماری ملانوما و تومورهای صورتی شیطان تاسمانی توسعه دهیم.
دانشمندان این مطالعه بر این باورند که این کشف می‌تواند برای آنها انگیزه خوبی درباره مطالعه چگونگی ترکیبات زیست فعال زهرها و تاثیر آنها نه تنها در درمان سرطان، بلکه بیماری‌های کبدی، چاقی و اختلالات مربوط به متابولیسم نیز باشد.
این مطالعه در مجله "Scientific Reports and Cell Death" منتشر شد.
منبع: ایسنا کد خبر: ۵۴۹۸۲۴ تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۷ - ۱۳:۴۷
منبع: آفتاب
کلیدواژه: زهر عنکبوت سرطان سرطان پوست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۷۰۵۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آشنایی با پزشکی ترمیمی
به گزارش همشهری آنلاین، پزشکی ترمیمی از چند رویکرد اصلی برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کند که شامل این موارد می‌شوند:
یک - مهندسی بافت: این رویکرد شامل استفاده از سلول‌ها و مواد برای ایجاد بافت‌ها یا اندام‌های جدید است. از مهندسی بافت می‌توان برای ایجاد پیوند پوست، دریچه‌های قلب و حتی رگ‌های خونی استفاده کرد.
میلیون‌ها بیمار با نوعی از وسایل مهندسی بافت درمان شده‌اند، اما این رشته در مراحل ابتدایی خود است و موفقیت‌های اولیه عمدتاً در بازسازی بافت نرم بوده‌اند.
دو- سلول درمانی: این رویکرد شامل تزریق سلول‌های سالم به بدن برای ترمیم یا جایگزینی سلول‌های آسیب‌دیده است. سلول درمانی برای درمان بیماری‌های گوناگونی ازجمله سرطان، بیماری قلبی و دیابت استفاده می‌شود.
میلیون‌ها سلول بنیادی بالغ در بدن هر انسان یافت می‌شود. بدن ما از سلول‌های بنیادی به عنوان یکی از راه‌های ترمیم خود استفاده می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که اگر سلول‌های بنیادی بالغ برداشته‌شده و سپس در محل بافت بیمار یا آسیب‌دیده تزریق شوند، در شرایط مناسب بازسازی بافت امکانپذیر است.
این سلول‌ها را می‌توان از خون، چربی، مغز استخوان، پالپ دندان، ماهیچه‌های اسکلتی و سایر منابع جمع‌آوری کرد.
خون بند ناف منبع دیگری از سلول‌های بنیادی بالغ را فراهم می‌کند.
سه- ژن‌درمانی: این رویکرد شامل وارد کردن ژن به سلول‌ها برای درمان بیماری است. ژن‌درمانی هنوز در مراحل اولیه توسعه است، اما بالقوه می‌توان برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها ازجمله اختلالات ژنتیکی و سرطان به کار برده شود.
چهار- دستگاه‌های پزشکی و اندام‌های مصنوعی: اگر اندام شما خیلی ازکارافتاده است و نیاز به تعویض دارد، پزشکان معمولاً پیوند عضو را توصیه می‌کنند. اما یافتن اهداکنندگان عضوی که مناسب هستند دشوار باشد و اغلب زمان زیادی می‌برد. در حالی که ممکن است زمان زیادی در اختیار بیمار نباشد.
در این موارد، پزشکی ترمیمی از مهندسی و رباتیک برای ارائه فناوری‌ها و ماشین‌هایی برای حمایت از اندام‌های ازکارافتاده استفاده می‌کند. به‌عنوان‌مثال، پزشک شما می‌تواند یک دستگاه کمک بطنی (VAD) (پمپ قلب) را در بدن قرار دهد.
تاثیرات پزشکی ترمیمی بر درمان‌های آیندهپزشکی ترمیمی با استفاده از این راهبردها می‌تواند در آینده این تأثیرات را در درمان‌ها ایجاد کند:
بازسازی بافت‌ها و اندام‌ها: یکی از امیدوارکننده‌ترین کاربردهای پزشکی ترمیمی توانایی بازسازی یا مهندسی بافت‌ها و اندام‌ها برای پیوند است. این به طور بالقوه می‌تواند کمبود اندام‌های اهداکننده را برطرف کند و نیاز به داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی پس از پیوند را کاهش دهد، زیرا اندام‌های بازسازی‌شده از سلول‌های خود بیمار به دست می‌آیند
سلول درمانی: پزشکی ترمیمی از سلول‌های بنیادی و سایر سلول‌های تخصصی برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌های گوناگون استفاده می‌کند. به عنوان مثال، از سلول‌های بنیادی می‌توان برای بازسازی ماهیچه‌های آسیب‌دیده قلب پس از حمله قلبی، ترمیم آسیب‌های نخاعی یا درمان بیماری‌های خودایمنی مانند ام‌اس و دیابت نوع 1 استفاده کرد.
ژن‌درمانی: پزشکی ترمیمی همچنین می‌تواند از استفاده از شیوه‌های ژن‌درمانی برای اصلاح یا ترمیم ژن‌های معیوب مسئول اختلالات ژنتیکی استفاده کند و به‌این‌ترتیب منجر به ایجاد درمان‌های جدیدی برای بیماری‌هایی مانند فیبروز کیستیک، هموفیلی و برخی سرطان‌های ارثی شود.
پزشکی شخصی شده: رویکردهای پزشکی ترمیمی را می‌توان برای بیماران منفرد طراحی کرد و از سلول‌ها و اطلاعات ژنتیکی خود آنها استفاده کرد. این کار می‌تواند منجر به ایجاد درمان‌های شخصی‌تر و مؤثرتر با عوارض جانبی کمتر شود.
بهبود زخم و ترمیم بافت: روش‌های پزشکی ترمیمی می‌توانند روند بهبود زخم و ترمیم بافت را تسریع کنند. به عنوان مثال، درمان با سلول‌های بنیادی یا داربست‌های بیومتریال (مواد زیستی) می‌تواند برای تقویت بازسازی پوست، استخوان یا غضروف پس از جراحات یا سوختگی استفاده شود.
مدل‌سازی بیماری و ساخت دارو: سلول‌های بنیادی و سایر شیوه‌های پزشکی ترمیمی را می‌توان برای ایجاد مدل‌های بافت انسانی برای مطالعه فرآیندهای بیماری و آزمایش داروهای جدید مورد استفاده قرار داد. این کار به طور بالقوه ساخت داروهای جدید را تسریع می‌کند و نیاز به آزمایش حیوانی را کاهش می‌دهد.
کد خبر 849840 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها خبر مهم مجله مفاهیم پزشکی پزشکی
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد